- хӯрданбоб
- [خوردنباب]хӯрданӣ, хӯрдашаванда, ба хӯрдан муносиб
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
алаф — [علف] а. номи умумии гурӯҳе аз гиёҳони бесоқи ғайричӯбии яксола ё чандсолаи худрӯи зироатӣ; гиёҳи тару хушки хӯроки чорво (аз қабили юнучқа, печак…); алафи бегона растании алафии худрӯй, гиёҳи ғайри зироатӣ; алафи ошӣ тара, тарина, алафи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ангур — [انگور] меваи ток, ки иборат аз хӯшаҳост ва навъҳои гуногун дорад: ангури бахтиёрӣ, ангури биҳиштӣ, ангури васарға, ангури кишмиш, ангури обакӣ, ангури соҳибӣ, ангури тагобӣ, ангури тоифӣ, ангури дороӣ, ангури соҳибӣ, ангури чиллагӣ, ангури… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадоғ — [بداغ] бот. дарахтча ва буттаи зинатӣ, ки дорои гулҳои хӯшагини хурду реза буда, меваи баъзеи онҳо хӯрданбоб аст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боронак — [بارانک] шакли тасғири борон 1. борони қатраҳояш майда, ки бардавом ва ором меборад, резаборон 2. гиёҳи дорои соқи хордор, шохаҳои ба ранги бунафш, меваи хӯрданбоб, ки дар дорусозӣ истифода мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
занбӯруғ — [زنبوروغ] навъе аз растанист, ки фақат аз тана иборат буда, реша, барг ва гул надорад, дар баҳорон дар ҷойҳои сернам мерӯяд, (як қисми онҳо хӯрданбоб, қисми дигарашон заҳр ноканд) саморуғ, қорч, чағора, чора … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пажанд — [پژند] кит., кҳн 1. гиёҳи худрӯй ва хушбӯи хӯрданбоб 2. ҳанзал … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шилха — [شلخه] бот. як навъ алафи турши хӯрданбоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ